Dinsdagmorgen 2 november om 7:15 moest ik in het ziekenhuis zijn. Papa en Milan gingen mama en mij wegbrengen. Milan moest natuurlijk gewoon naar school. Ik vond het allemaal heel erg spannend. Aangekomen op de kinderafdeling kreeg ik een mooi bed...het leek net een ledikant en ik wilde er ook echt niet in liggen. Dus ging ik een kleurplaat maken. Om een uurtje of 8 ging ik samen met de zuster en mama naar beneden richting de operatiekamer. Ik mocht bij mama op schoot blijven en kreeg een kapje op met een slaapluchtje. Ik viel in een diepe slaap bij mama en een kleine 5 minuten later werd ik weer wakker...beetje in paniek maar dat kwam door de narcose. Pijn in m'n keel had ik niet van het knippen van m'n keel- en neusamandelen..ik had een soort morfinespuit gehad toen ik op de operatietafel sliep. Gelukkig mocht ik al snel bij mama op schoot zitten en ik ben daar niet vanaf geweest tot papa om half 10 kwam. Ik heb nog heel even bij papa op schoot gezeten en daarna ging ik spelen in de speelkamer.
 |
 |
Drinken deed ik heel veel en daardoor had ik niet veel pijn in m'n keel... Om iets voor 12 kwamen papa en Milan mij en mama ophalen en mocht ik weer naar huis. Thuis heb ik op de bank geslapen en heb ik 1 keer gespuugd van het vele drinken. 's Avonds kwamen opa en oma nog langs met een kadootje en heb ik wel 5 droge boterhammen gegeten want ik had honger...
 |
 |
IJs eten ging ook goed..maar drinken ging beter. Ik heb 2 nachten naast mama in het grote bed geslapen omdat ik ook 's nachts regelmatig moest drinken. Een paar dagen moest ik binnenblijven en na een week ging ik weer naar de speelzaal... En de snottebellen...die zijn zo goed als weg...